بررسی وضعیت مدیریت دانش در علوم پزشکی

چکیده: مقدمه: دانش اساسی ترین سرمایهء سازمانها از جمله دانشگاه ها و آموزش علوم پزشکی است و اهمیت آن به دلیل توان بالقوه برای خلق ارزش ها و فوائد مستمر آن در جوامع انسانی است. دانشگاه های علوم پزشکی برای تبدیل شدن به سازمان دانش بنیان، بطور جدی وابسته به فعالیتهای مدیریت دانش می باشند. آشنایی اندک با فرآیند مدیریت دانش و ابهامات موجود در این حوزه، باعث بهره وری ناکافی و استفاده نامناسب از دانش در سازمان ها به ویژه سازمان های آموزشی می شود. علیرغم اهمیت دانش و مدیریت آن در علوم پزشکی، شناخت چندانی در مورد آن وجود ندارد، لذا این مقاله با هدف بررسی وضعیت مدیریت دانش و ابعاد آن در علوم پزشکی صورت می پذیرد. روش: برای رسیدن به هدف این مطالعه، یک مرور نقلی انجام شد. در این راستا مقالات مرتبط در منابع اینترنتی و پایگاه های علمی science direct، elsevier ، web of sciences (isi)، cinahl، embas،ebsco ، ovid، google scholar، proquest و پایگاه های علمی داخل کشور مثل sid جستجو و مورد بررسی قرار گرفت، بدین صورت که در ابتدا در سایت های مختلف علمی کلید واژه های فارسی و انگلیسیِ دانش، مدیریت دانش، علوم پزشکی، آموزش عالی بصورت مجزا و ترکیبی وارد شد و مقالات چاپ شده در این زمینه بطور سریع مرور و سپس مقالاتی که با موضوع ارتباط بیشتری داشتند، انتخاب و مطالب آنها استخراج شد، سپس محتوای انتخاب شده به دقت مطالعه و خلاصه برداری شد. پس از شناخت کامل موضوع، جنبه-های مختلف آن مقایسه و توصیف شد. این مطالعه با بررسی هفده مقاله منتشر شده داخل و خارج از کشور در زمینه مدیریت دانش علوم پزشکی انجام گرفت. نتایج: نتایج مرور نشان داد که استادان، کارکنان و ذی نفعان نظام سلامت، ضمن تبدیل دانش ضمنی به صریح و کاربرد آن در راهنماهای بالینی، از طریق خلق، کسب، تسهیم و کاربرد دانش در جهت آموزش، یادگیری، پژوهش و ارتقاء سلامت جامعه تلاش به عمل می آورند. یادگیری سازمانی جریانی مداوم و همیشگی در دانشگاه های علوم پزشکی است. گنجاندن فراورده های مدیریت دانش در وسائل و تجهیزات و کاربرد آن برای آموزش و مراقبت از بیماران مانند سیستم های پشتیبانی کننده تصمیم گیری های بالینی بعد دیگری از مدیریت دانش در علوم پزشکی است. جهت اجرای مدیریت دانش لازم است که زیر ساختارهای مهم مدیریت دانش از جمله رهبری، فرهنگ و تکنولوژی مدیریت دانش در دانشگاه ها ایجاد و تداوم یابد. نتیجه گیری: مدیریت دانش رویکردی است که فعالیت های پیشرفته استادان، ذی نفعان و دانشجویان را از طریق خلق، کسب، تسهیم و کاربرد دانش برای هر گونه تغییر در محیط های دانشگاهی آماده می کند. این بدان معنا است که مدیریت دانش، دانشگاه-های علوم پزشکی را برای عملکرد دقیق تر، کارآمدتر و اثربخش تر ترغیب می کند. لازم است که اجرای برنامه های مدیریت دانش در آموزش علوم پزشکی ترویج شود.